زنی نزد امام صادق علیه السلام رفت و گفت: پسرم به مسافرت رفته است و غیبتش طولانی شده و شوق من به دیدارش زیاد گشته است، پس برای من دعا کن تا فرزندم برگردد. امام صادق علیه السلام فرمودند: صبر کن.
امام فرمودند: برگرد به خانه ات برگرد که فرزندت را در آنجا خواهی یافت در حالی که از سفرش برگشته است.
زن برگشت و فرزندش را در خانه دید، پس به سوی امام صادق آمد و گفت: آیا بعد از رسول خدا به شما نیز وحی نازل میشود؟!
امام فرمودند: خیر، اما هر وقت صبر تمام شود، فرج حاصل میشود، پس زمانی که گفتی صبرم تمام شده دانستم که خداوند با برگشت فرزندت برایت فرج حاصل کرده است...
عَنِ الصَّادِقِ علیه السلام: أَنَّهُ جَاءَتْ إِلَیْهِ امْرَأَةٌ فَقَالَتْ: إِنَّ ابْنِی سَافَرَ عَنِّی وَ قَدْ طَالَتْ غَیْبَتُهُ عَنِّی وَ اشتدَّ شَوْقِی إِلَیْهِ فَادْعُ اللَّهَ لِی فَقَالَ لَهَا: عَلَیْکِ بِالصَّبْرِ فَاسْتَعْمَلَتْهُ ثمَّ جَاءَتْ بَعْدَ ذَلِکَ فَشَکَتْ إِلَیْهِ طُولَ غَیْبَةِ ابْنِهَا فَقَالَ لَهَا: أَلَمْ أَقُلْ لَکِ عَلَیْکِ بِالصَّبْرِ؟! فَقَالَتْ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ کَمِ الصَّبْرُ فَوَ اللَّهِ لَقَدْ فَنِیَ الصَّبْرُ؟! فَقَالَ : ارْجِعِی إِلَى مَنْزِلِکِ تَجِدِی وَلَدَکِ قَدْ قَدِمَ مِنْ سَفَرِهِ فَنَهَضَتْ فَوَجَدَتْهُ قَدْ قَدِمَ فَأَتَتْ بِهِ إِلَیْهِ فَقَالَتْ: أَوَحْیٌ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله علیه واله؟ قَالَ: لَا وَ لَکِنْ عِنْدَ فَنَاءِ الصَّبْرِ یَأْتِی الْفَرَجُ فَلَمَّا قُلْتِ فَنِیَ الصَّبْرُ عَرَفْتُ أَنَّ اللَّهَ قَدْ فَرَّجَ عَنْکِ بِقُدُومِ وَلَدَکِ.
منبع:
وسائل الشیعة.جلد ۱۵.باب استحباب الصبر فی جمیع الاُمور . حدیث20462
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.