منتظر زبانی نباشیم...

خیلی از ما همواره دم از انتظار و شوق برای ظهور امام زمان میزنیم و با خود میگوییم کی میشود تا امام ما ظهور کند و…

مشکلاتمان برطرف شود؟

دیگر فقیری در زمین نباشد؟

دیگر ظالمان بر مستضعفین مسلط نشوند؟

دیگر مسلمانان رنگ رنج و درد را نبینند؟

شیعیان زیر آماج تهمت ها و اذیت ها قرار نگیرند؟

دنیا گلستان شود و ….

 

اما باید به این نکته مهم و ظریف توجه کنیم که انتظار بدون عمل مثل زنبور بدون عسل! است. اگر در گفتار هر لحظه و هر روز دم از منتظر بودن بزنیم و در عمل صد و هشتاد درجه با حرفهایمان تضاد داشته باشیم، جز اینکه دل امام زمان خود را رنجانده ایم، کار دیگری انجام نداده ایم و چه بسا همین انتظار زبانی باشد که هنگام ظهور مهدی، ما را جزو دشمنانش قرار دهد…

در انتظار زبانی، انتظار فقط از روی حرف است و عملی در کار نیست، در حالی که از ما عمل میخواهند  نه حرف. در قرآن کریم دقیقا به همین انتظار زبانی اشاره دارد و عاقبت کسانی که دم از ظهور منجی را میزدند و عملی نداشتند را به ما نشان می دهد.

 قرآن کریم میفرماید:

  وَلَمَّا جَاءَهُمْ کِتَابٌ مِّنْ عِندِ اللَّـهِ مُصَدِّقٌ لِّمَا مَعَهُمْ وَکَانُوا مِن قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُ‌وا فَلَمَّا جَاءَهُم مَّا عَرَ‌فُوا کَفَرُ‌وا بِهِ ۚ فَلَعْنَةُ اللَّـهِ عَلَى الْکَافِرِ‌ینَ (۱)  

(و هنگامى که از طرف خداوند کتابى براى آنها آمد که موافق نشانه هائى بود که با خود داشتند و پیش از این جریان به خود نوید فتح مى دادند (که با کمک او بر دشمنان پیروز گردند)، با این همه هنگامى که این کتاب و پیامبرى را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد به او کافر شدند، لعنت خدا بر کافران باد!.)

 در شان نزول این آیه از امام صادق علیه السلام نقل شده است که یهود بشارت ظهور پیامبر در حجاز را در کتب خود دیده بودند و به حجاز مهاجرت کردند تا بعد از ظهور پیامبر با یاری او بر مشرکین پیروز شوند. کفار عرب متعرض یهود میشدند، و ایشان را آزار مى کردند، و یهود در مقابل ، آرزوى رسیدن بعثت خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله و سلم مى کردند، و مى گفتند: اگر پیغمبر ما که تورات از آمدنش خبر داده مبعوث شود، و نیز به گفته تورات به مدینه مهاجرت کند، ما را از این ذلت و از شر شما اعراب نجات میدهد. (۲)  و به همین ترتیب یهودیان مدینه، همواره کفار اوس و خزرج را تهدید میکردند که ما منتظر پیامبر آخرالزمان هستیم و چون او ظهور کند، همه ی شما را نابود میکنیم…  ولی همین که آنچه منتظرش بودند به سوی آن ها آمد، منکر آن شدند. و همین که پیامبر ظهور کرد اولین مخالفان او شدند، در حالی که اوس و خزرج به پیامبر ایمان آوردند!  (۳)

 آرى همان جمعیتى که با عشق و علاقه مخصوص براى ایمان به رسول خدا (صلى اللّه علیه و آله و سلم ) آمده بودند و در برابر اوس و خزرج افتخارشان این بود که پیامبرى مبعوث خواهد شد و آنها یاران خاص وى خواهند بود، بر اثر تعصب و لجاج و دنیاپرستى ( وانتظار زبانی نه انتظار عملی) در صف دشمنان او قرار گرفتند در حالى که دور افتادگان گرد او را گرفته و به یارانش پیوستند.(۴)

 حال کمی بیندیشیم…

 آیا انتظار ما همراه با عمل است یا تنها با زبان و حرف دم از ظهور امام زمان میزنیم؟  آیا تمام همّ و غمّ ما خدمت کردن به آقا امام زمان است و سعی میکنیم با اعمالمان ایشان را شاد کنیم یا فقط با شعاردادن، ایشان را رنج میدهیم؟  آیا حرفهایمان مقرون با عملند یا فقط حرف میزنیم و در هنگام عمل ساکتیم؟ و… آیا انتظار ما صرف انتظار زبانی است؟…

 در دعای عهد این گونه با امام زمانمان زمزمه میکنیم:

اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ مِنْ أَیَّامِی عَهْدا وَ عَقْدا وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنْهَا وَ لا أَزُولُ أَبَدا (۵)

(خدایا در صبح این روز و تا زندگى‏ کنم از روزهایم،براى آن حضرت بر عهده‏ ام،عهد و پیمان و بیعت تجدید مى‏کنم،که از آن‏ رو نگردانم،و هیچ‏گاه دست‏ برندارم.)

 آیا عهد و میثاق هر روز ما همین عهد و میثاق زبانی و بدون عمل است. آیا اگر عهد ما تنها به صرف زبان باشد و عملی را به دنبال نداشته باشد، عاقبت ما عاقبت یهودیان مدینه نخواهد شد؟…

 قرآن کریم می فرماید:

وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَ‌ى اللَّـهُ عَمَلَکُمْ وَرَ‌سُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَ‌دُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ(۶) 

بگو: «عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤمنان، اعمال شما را می‌بینند! و بزودی، بسوی دانای نهان و آشکار، بازگردانده می‌شوید؛ و شما را به آنچه عمل می‌کردید، خبر می‌دهد!»

 پی نوشت ها:

۱٫  قرآن کریم، سوره بقره، آیه ۸۹  

۲٫  تفسیر المیزان، جلد۱، ذیل تفسیر آیه ۸۹ بقره  

۳٫  برای مطالعه مفصل شان نزول این آیه مراجعه کنید به تفسیر المیزان و تفسیر نمونه، ذیل آیه ۸۹ بقره 

۴٫  تفسیر نمونه، جلد۱، تفسیر آیه ۸۹ بقره 

۵٫  مفاتیح الجنان، دعای عهد 

۶٫  سوره توبه، آیه۱۰۵