سال 1372 توی محور فکه ، محدوده ارتفاعات 112 ، مشغول تفحص بودیم. هر چی می گشتیم از
شهید خبری نبود. متوسل شدیم به حضرت زهرا (سلام الله علیها). پیش خودم گفتم : یا زهرا ، ما
به عشق مفقودین اومدیم اینجا ، اگر ما رو قابل می دونید که شهدا به ما نظر کنند ، اگر هم که نه ،
برگردیم تهران.
روز بعد با دل شکسته مشغول کار شدیم. هر کسی با بی بی زمزمه ای داشت. تو همین حال ، رو
به روی پاسگاه 27 ، نگام افتاد به یه بند انگشت. با سرنیزه شروع کردم به کندن زمین. بعد هم با بیل
دستی خاک رو کنار زدم. جنازه دو تا شهید کنار هم پیدا شد.
پشت پیراهن هر دو تاشون نوشته شده بود :
« می روم تا انتقام سیلی زهرا بگیرم ».
راوی سید بهزاد پایدار