هوا گـَـرم بود
نسیمـے مُلایــم مے وزیـد
چه هنــرے بود رقص ِ بلونــدے هایت در هوا
چه خنـَـک می شدے با آن آستیــن کوتاه
چه جذاب بـودے با آن عشـوه و خنده هـا
کنـــآرم نشستـه بودے
و حس نکــردے
لــــذت مرا
وقتے راننــده
مــرا "خانـوم" خطــاب کرد
و تــو را "خانــومی"
.....
و مـלּ همچناלּ به خانم بودלּ خود مے بالم...
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.